van Cairns naar Airlie Beach

Aangezien we een onverwachte vrije dag hebben en een gratis internetlocatie is er nu tijd voor een extra lang berichtje (en nieuwe foto's!). Vanuit Cairns gingen we eerst richting het noorden. Toen we een wegenkaart gingen vragen aan de dame van onze supergezellige backpackers trok ze een vreemd gezicht; waar hebben jullie een kaart voor nodig, je neemt hier gewoon Sheridan Road en dan is het gewoon de weg volgen. Zo deden we en reden tot aan Daintree, waar de weg gewoon stopte! Je kan nog verder naar het noorden, maar daar heb je een 4WD voor nodig, en geen Huyundai Sonata zoals wij. In Daintree gingen we dan maar de rivier op, op zoek naar crocs, en we vonden niet alleen een lazy krokodil, maar ook enkele boomslangen. Er zat niets anders op dan dezelfde weg terug te nemen ;-)

Op donderdag hadden we reeds met Lotte en de Neles en met Dirk en Co afgesproken in Kuranda. Met de Skyrail vlogen we over het regenwoud in de armen van het ontvangstcomiT. In kuranda hebben we zeer on-australisch de weg naar het uitkijkpunt van de waterval 'gewandeld', een australier neemt zelfs voor 100 m de auto! Een oud treintje nam ons weer mee naar beneden, tot Cairns. Het tropische regenwoud is echt zoals in de boekjes; nat, dicht, hoog, groen, vol vogelgeluiden en geritsel, indrukwekkend mooi en anders. Hier is het spreekwoord dat je door het bos de bomen niet meer ziet dus uitgevonden ;-)

Aangezien we vrijdag vertrokken naar een nieuwe locatie in de Tablelands, meer in het binnenland maar niet zo heel ver, hadden we nog tijd over om in Cairns zelf de Botanic Gardens te bekijken. Daar kregen we van de parkwachters een verse kokosnoot, vol melk, die we de rest van de dag met ons hebben meegedragen. De volgende dag en met behulp van het juiste gereedschap (klauwhamer, zaag en manchetmes) en veel aanmoediging van omstaanders kregen we ze na een dik halfuur toch open. Het was heerlijk zacht en de moeite waard (Anke draagt hier wel nog steeds de sporen van, een litteken wordt een mooi souvenier). Terwijl Geert en Ariane de auto gingen ophalen gingen Hanne en Anke nog langs een locale afdeling van de flying doctors (Roel, zie bij de foto's ;-) speciaal voor jou). Zoals beloofd in de folder was er in ons volgende backpacker een gratis platypus (of voor de gewone mensen ook wel vogelbekdier genaamd)-spotting. Zo'n platypus is een klein, zwart, vinnig beestje, vooral actief in de schemering. 's Avonds zagen we, voor het eerst sinds Sydney, weer volop sterren aan de onbewolkte hemel. De volgende ochtend was er in Yungaburra (het stadje waar we de nacht hadden doorgebracht) een lokaal gezellig marktje met een Sfinks-sfeer. Zo zijn ook wij nog op de Sfinks geraakt dit jaar. ;-)

Vanuit Yungaburra begon onze eerste echt rit op de terugweg naar Sydney. In Mission Beach kwamen we terecht in een backpacker vol party-people. Gelukkig was dit maar voor 1 nacht. De echte beachparty 5 min. verderop belette ons niet om al liggend op het strand de wonderlijke sterrenhemel te bewonderen. Zo liggend op het strand, samen op een zeil, voel je je klein en dankbaar. Dit is zo'n plekje waar de Spirit van de WJD terug even naar boven komt...

De volgende dag was een eerste echte kennismaking met de australische 'snelweg'. We hebben welgeteld 360 km afgelegd op 7 uur tijd... Op een highway is de max. snelheid 100 km/uur en is er per richting maar 1 rijstrook met af en toe een inhaalstrook, een verkeerslicht of rondpunt. Het linksrijden gaat nu vlotjes. :-)Na aankomst hebben we echte Belgische spaghetti gemaakt, dat smaakt enorm! We boekten voor de volgende dag (dus vandaag) een snorkeltrip naar het Great Barrierreef en gingen op tijd slapen omdat we een bus om 7.15 uur zouden moeten nemen. Vroeg is dan ook echt letterlijk te nemen: 9 p.m. na 2 afleveringen uit ons dagelijkse voorleesboek 'Hallo meneer God, met Anna'.De dag begon zeer vroeg maar vlot, we waren gepakt en gezakt aan een bushalte. De pech begon toen we onze bus aan de overkant voorbij zagen rijden. Snel terug naar de backpacker en in de auto gesprongen. De meneer van de backpacker heeft voor een eerste maal goed met ons gelachen. ;-) Bij aankomst aan de veerpont springen Hanne en Anke alvast uit de auto om de ticketten op te halen en het resterende bedrag te betalen. Geert en Ariane parkeren de auto en doen een poging om een parkeerticket te bemachtigen. Hun pech was echter: lees eerst ALLE gebruikaanwijzingen op de automaat. Na 2 pogingen hadden we een ticket voor 4 uur en een ander juist ticket voor een hele dag. ;-) Het gevolg: Hanne en Ariane als ticketverkoopster op de parking in een vruchteloze poging van het eerste ticket af te geraken. Ondertussen weigerde de kredietkaart van Anke te betalen, waarna ook de kredietkaart van Geert dienst weigerde... (vermoedelijk van een te groot bedrag en het feit dat het in Belgie nog gisteren was) Gevolg: een onverwachte/plande vrije dag en nog steeds een snorkeltrip om naar uit te kijken. Helaas wil dit ook zeggen dat we er morgen terug om 6 uur uit moeten maar dit hebben we er zeker voor over!

De pech blijkt op te zijn voor vandaag. Ondertussen hebben we een trip naar Fraser Island en overnachtig voor de volgende 4 dagen vastgelegd. :-) Onze pech is voor jullie echter een meevaller, nu zijn jullie terug mee met onze verhalen en kunnen jullie genieten van onze foto's (waarmee we terug in het begin van deze tekst zitten en het verhaal voor vandaag rond is).

Tot de volgende,

HAGA